De kracht van een groep !

Het moet zeker drie jaar geleden zijn dat Walter Vandevenne aan het bestuur van 'de fanfare' van Brussegem voorstelde om met het percussie-ensemble naar Kerkrade te gaan. Kerkrade ? Wel als U eens 'WMC' intikt op Google zal U het snel weten : hét treffen van al wat met amateurmuziek te maken heeft en dit van over de hele wereld. Om te mogen participeren aan deze wedstrijd dient men geselecteerd te worden. Hiervoor werd door Walter een heel traject uitgezet : eerst provinciaal kampioen, dan Belgisch kampioen en dan hopen te mogen meedoen in Kerkrade. En ja, we konden meedoen. Alles werd uit de kast gehaald om er iets van te maken. Een ding weet ik van Walter : als hij gaat, gaat hij voor perfectie. 'afgaan' is niet aan Walter besteed.  Bart Picqeur, Vlaams componist, werd onder de arm genomen om een werk te creëren speciaal voor de deelname aan Kerkrade. Het werd 'Karel V' : een werk geïnspiereerd op het leven van de keizer die in Gent geboren werd. Het stuk begint op het sterfbed waar de Karel V terugdenkt aan de hoogtepunten van zijn leven : de geboorte, het volksfeest dat daaop losbarst, het huwelijk, de dood van zijn echtgenote, de opstand in Gent met de scene van de befaamde stoet van Gentenaren met stroppen rond hun hals, en opnieuw het sterfbed.

U kan zich veel voorstellen bij een muziekstuk maar dit is iets uniek. Het verveelt geen seconde. Het duurt 35 minuten maar het mocht wat mij betreft bij wijze van spreken blijven duren. Er zit een rode draad in de melodie die enorm beklijft. Als je het éénmaal hoort zit die melodie in je hoofd. Een beetje zoals de Rapsodie van De Boeck : een melodie die je blijft achtervolgen. Dit werk wordt gebracht door de percusionisten met alle mogelijke instrumenten die daarbij horen. Elke muzikant heeft meer dan zijn werk. Er is ook een solopartij voor dwarsfluit, piccolo en 'de Vlaamse doedelzak'. Ik had er nooit van gehoord maar heel aangename kennismaking, niet alleen met het instrument maar ook met de soliste die dit alles perfect bracht. 

Ere aan wie ere toekomt : het zijn de muzikanten die maanden gerepeteerd hebben, individueel met Walter, maat per maat door het stuk heen, de laatste maand met heel de groep omzeggens dagelijks. Er werden drie 'try-out' concerten gegeven (Wemmel, Zele en Kapelle od Bos). En gisteren 19 Juli om 16 u 30 was het zover.

De spanning was te snijden maar met het openingswerk "Santorini" overtuigde de groep meteen. Ik had me in de zaal gezet op een plaats waar ik de jury kon gade slaan en ik merkte dat ze heel enthousiast waren. Dan 'Karel V' : een perfecte uitvoering ! De jury was opnieuw heel enthousiast, maar : enthousiasme is geen garantie voor hoge punten.

Na de uitvoering konden de muzikanten wat uitblazen. Er viel als het ware een blok beton van hun af : beter kon niet, meer konden ze niet doen. Wat het resultaat ook zou wezen : iedereen was voldaan. In Kerkrade vonden we ook een kroeg waar gezellig werd nagepraat, met 'een bakje friet en een frikadel'. Ook een pintje hoort daarbij.

Om 22 u naar het Theater om de resultaten te gaan vernemen. Tijdens het wachten klonk spontaan "We are Brussegem, we are Brussegem !"

Om 22 u 30  kwam dan het oordeel van de jury : 95.08 % ! Dat is gigantisch veel ! Dat is meer dan 20 % meer dan de tweede groep in de reeks ! Meteen kreeg Walter ook een trofee omdat die score de hoogste was van alle groepen die hadden geconcerteerd op 19 juli.

Zijn we nu wereldkampioen ? Nog een week geduld : volgende week speelt de laatste band in de reeks en dan zullen we het weten : wordt het goud of zilver ?

Wat ik hoop kan U raden !

Een uiterst fiere ere-voorzitter en ook schepen van Cultuur !