Dit is de tekst die ik vanavond graag en bijzonder fier zal gebruiken op de uitreiking van de Gouden Klakson.
Geachte dames heren van de redactie van ‘Klakson’,
Om de veertien dagen valt ‘De Klakson’ in de bus. Een moment waar ik steeds naar uitkijk. Immers, het gaat over de mensen, de verenigingen uit Merchtem. Nieuws van de gemeente en voor de gemeente. Als lokaal politieker verberg ik U niet dat ik soms vlug vlug de Klakson doorblader om te kijken of niets in staat dat eventueel zou kunnen “schaden”. Ik beef al voor die van donderdag….
En ja soms valt er dan al eens een vloek maar dat gaat snel over. En elk jaar, iets na Nieuwjaar is het ook al uitkijken naar wie de Gouden Klakson krijgt. Ook hier een initiatief van en voor Merchtem.
De redactie neemt het voorbije jaar onder de loep en wat hen het meest beklijft krijgt de prijs.
Een symbolische prijs maar daarom niet minder van waarde. Immers, het feit dat men de Gouden Klakson krijgt geeft aan dat er iets de moeite waard was en dat zo ook ervaren werd door de redactie maar ook door de lezer, de Merchtemenaar dus.
Dat dat deugd doet hoef ik niet te zeggen. Het is een klopje op de schouder, een ‘dikke proficiat’ voor alle medewerkers. Dat waren er veel. Te veel om ze hier allemaal op te noemen met een te groot risico er één te vergeten.
In het algemeen zijn er de redacteurs van de alom geprezen monografie, de koren en muziekverenigingen die echt hoogwaardige uitvoeringen hebben verzorgd.
De leerlingen en leerkrachten van de academie die zorgden voor een uniek spektakel ‘Van Onder Gilet’ .
Guido, onze cultuurfunctionaris die aanvankelijk alleen, en daar versterkt met Marc de vele organisaties coördineerden en piekfijn verzorgden.
Ikzelf ben bijzonder fier op het herdenkingsjaar. Reeds bij de opening ervan kon ik melden dat het geslaagd was want wat bleek : De Boeck stond weer op de pupiter en dat was het doel ! Niet alleen in Merchtem maar over heel de wereld. Heel eerlijk, als je De Boeck hoort opvoeren in een vol Concerthaus in Berlijn en het enthousiast applaus hoort, dan doet je dat iets.
Dus beste redactie, heel veel dank dat de eer aan de organisatoren van het De Boeck herdenkingsjaar is gegaan.
Ik geef graag het woord aan Frank Teirlinck. De man met wie ik ongeveer zes jaar geleden de eerste vergadering had over het project en die intussen een echte maat geworden is. Een man waar je kan op rekenen, ook voor de toekomst. Want, de vrienden van De Boeck hebben nog heel wat in petto. Je zal verbaasd staan in 2015 !
Frank : aan U het woord maar gelieve er rekening mee te houden dat de August De Boeckwijn nu koud staat en hij na een kwartier snel opwarmt…
Geachte dames heren van de redactie van ‘Klakson’,
Om de veertien dagen valt ‘De Klakson’ in de bus. Een moment waar ik steeds naar uitkijk. Immers, het gaat over de mensen, de verenigingen uit Merchtem. Nieuws van de gemeente en voor de gemeente. Als lokaal politieker verberg ik U niet dat ik soms vlug vlug de Klakson doorblader om te kijken of niets in staat dat eventueel zou kunnen “schaden”. Ik beef al voor die van donderdag….
En ja soms valt er dan al eens een vloek maar dat gaat snel over. En elk jaar, iets na Nieuwjaar is het ook al uitkijken naar wie de Gouden Klakson krijgt. Ook hier een initiatief van en voor Merchtem.
De redactie neemt het voorbije jaar onder de loep en wat hen het meest beklijft krijgt de prijs.
Een symbolische prijs maar daarom niet minder van waarde. Immers, het feit dat men de Gouden Klakson krijgt geeft aan dat er iets de moeite waard was en dat zo ook ervaren werd door de redactie maar ook door de lezer, de Merchtemenaar dus.
Dat dat deugd doet hoef ik niet te zeggen. Het is een klopje op de schouder, een ‘dikke proficiat’ voor alle medewerkers. Dat waren er veel. Te veel om ze hier allemaal op te noemen met een te groot risico er één te vergeten.
In het algemeen zijn er de redacteurs van de alom geprezen monografie, de koren en muziekverenigingen die echt hoogwaardige uitvoeringen hebben verzorgd.
De leerlingen en leerkrachten van de academie die zorgden voor een uniek spektakel ‘Van Onder Gilet’ .
Guido, onze cultuurfunctionaris die aanvankelijk alleen, en daar versterkt met Marc de vele organisaties coördineerden en piekfijn verzorgden.
Ikzelf ben bijzonder fier op het herdenkingsjaar. Reeds bij de opening ervan kon ik melden dat het geslaagd was want wat bleek : De Boeck stond weer op de pupiter en dat was het doel ! Niet alleen in Merchtem maar over heel de wereld. Heel eerlijk, als je De Boeck hoort opvoeren in een vol Concerthaus in Berlijn en het enthousiast applaus hoort, dan doet je dat iets.
Dus beste redactie, heel veel dank dat de eer aan de organisatoren van het De Boeck herdenkingsjaar is gegaan.
Ik geef graag het woord aan Frank Teirlinck. De man met wie ik ongeveer zes jaar geleden de eerste vergadering had over het project en die intussen een echte maat geworden is. Een man waar je kan op rekenen, ook voor de toekomst. Want, de vrienden van De Boeck hebben nog heel wat in petto. Je zal verbaasd staan in 2015 !
Frank : aan U het woord maar gelieve er rekening mee te houden dat de August De Boeckwijn nu koud staat en hij na een kwartier snel opwarmt…