Merchtem heeft zijn Macron !

Het is hem wat mij betreft gegund : een woordje commentaar.

Gisteren had ik een gezellige lunch met mijn goede vriend Michiel. Hij was meer begaan met mijn gezondheid dan ikzelf. Ik kreeg zowaar wat onder mijn voeten. Opeens vielen de gevleugelde woorden : "David je bent geen 24 meer". Dat kwam aan ! Zij die me kennen weten het : er zijn momenten dat ik me 20 voel en dan vlot in die gedachte ook acteer. Maar de realiteit is anders. 24 jaar, net zolang zal ik bij de verkiezingen van 2018 meedraaien in de Merchtemse politiek. Dat heeft minstens het voordeel dat je van elk 'hangend' of 'actueel' dossier de historiek kent, en daarmee ook de gevoeligheden, 'de reden waarom'. In die (bijna) 24 jaar ben ik vooral bezig geweest met concrete dossiers. Zeer zelden had ik een oordeel over collega-politici. Ik ben een democraat in hart en nieren en ik vind dat het aan de kiezer is om te oordelen.

De Merchtemse politiek is in de jaren die ik er in rond toerde altijd al bij al vrij hoffelijk geweest. Een kwinkslag of een opwelling te wijten aan het temperament niet te na gesproken.

Gisteren werd evenwel een grens overschreden. Omstreeks 10 u werd ik opgebeld door Ring-TV. Ze waren in Merchtem om 'iets te doen' rond RUP Sint-Janstraat. Of ik bereid was daar wat duiding rond te geven. Uiteraard : 'als college gedaan is kom ik af, waar moet ik zijn ?' : 'Rechtover Compu Trade'. Zo gezegd zo gedaan. Ik haast mij na het college naar parking rechtover Compu Trade. De journalist stond me op te wachten. Zijn statief en camera waren gericht op een perceel grond in de Galgestraat dat thans te koop staat. 

'Ik zal U hier een paar vragen stellen'. Zoals de camera was opgesteld met dus de gronden van de Galgestraat op de achtergrond.

De journalist was jong (misschien was hij wel 24) en verklapte mij dat hij meestal sport reporteerde. Het was de eerste keer dat de brave man mij intervieuwde en ik wenste niet te betweterig over te komen, maar die plaats (grond Galgestraat) voor een intervieuw over RUP Sint Janstraat, dat vond ik er wel over. De Galgestraat ligt zelfs niet in het RUP. Ik wees hem daar voorzichtig op en stelde voor een beeld te nemen met site Staels op de achtergrond. Toen kwam het moment dat ik normaliter voor mij zou houden, maar na gisteren niet meer. 'De vorige spreker toonde deze grond als voorbeeld voor de bouw van appartementen, mogelijk in het nieuwe RUP'. Ik ken als schepen de mogelijkheden van die grond : hoogbouw is daar niet mogelijk. Maar het ergste vond ik wel dat die grond niet eens in het RUP gelegen was.  De vorige spreker was (en nu valt de naam) : Joris Verspecht.

Het ergste dat een politieker kan overkomen is hem of haar doodzwijgen. Het feit dat ik hem vernoem is dus te zien als een geste als ware het dat ik hem een ruiker bloemen gaf.

Hij had mij ook vernoemd aan de brave journalist. Het moment waarop een  grens in politieke zeden werd overschreden werd duidelijk. De journalist vuurde enkele vragen op me af waaruit ik kon afleiden dat de heer Verspecht zijn werk goed had gedaan. Hij had voornamelijk zijn visie doorgedrukt. Tot daar aan toe, maar dan : journalist :  'Maar U hebt toch ook een villa'. Wat dat te maken heeft met RUP Sint Janstraat is mij een raadsel. Hier is dus de grens overschreden. De louter persoonlijke aanval doet zijn intrede in de Merchtemse politiek. Ik had moeten antwoorden : 'ja en nog nen deel appartementen, garages, een boerderij, nen deel gronden in Scherpenheuvel, een jacht'... wat doet dat er in hemelsnaam toe.

De bezwaarindieners hebben zich verenigd onder de naam 'Gezellig Merchtem'. In kader van een behoorlijk bestuur zullen hun bezwaren behandeld worden in alle sereniteit en in alle ernst. Ook daar : het orgaan dat de bezwaren zal behandelen is de Gecoro. Dat orgaan wordt bij het begin van de legislatuur samengesteld. Het is een spiegel van de maatschappij alle 'maatschappelijke geledingen' kunnen hun kandidaten voordragen. De Gecoro is bij uitstek GEEN politiek orgaan : de politieke partijen hebben er een afgevaardigde maar die hebben zelfs GEEN stemrecht. Straffer : de politici, ook ik dus als schepen, mogen NIET deelnemen aan de beraadslaging bij het behandelen van de bezwaren vervat in de beroepsverzoekschriften. Ik weet het, dit is saaie boel. Het bekt veel leuker als je kan zeggen 'IMMOCRATIE'....en weer de persoonlijke toer op : er zitten immokantoren in de Gecoro en ook personeel van IMMOkantoren, aldus Joris Verspecht. Qua strategie kan dat tellen : het orgaan dat je bezwaarschrift moet behandelen op voorhand onpartijdig noemen : daar moet ge ne kop voor op je lijf hebben !

Is 'Gezellig Merchtem' er zich wel van bewust dat haar zeer goed bedoelde vereniging hier schaamteloos wordt gerecupereerd door politieker bij uitstek : Joris Verspecht ?

Welk actiecommité zal het volgende zijn dat voor de kar wordt gespannen ?

Ik heb als politieker zelden overeen gekomen met Joris : inhoudelijk stonden we meestal lijnrecht tegenover elkaar. Hij hoorde de klok steeds wel luiden maar wist de klepel zelden hangen. Belastingen, retributie, begroting, rekening, hij haalde alles nogal vlot door elkaar.

Als mens kan ik met hem zeker om. Ik apprecieer zijn moed om zolang met zoveel energie oppositie te voeren. Ik zou het niet kunnen. Ik plaatste een reactie op zijn blog waarbij hij Merchtemnaren uitnodigde aan te sluiten bij zijn beweging. Ik wenste hem daarbij veel succes en ik plaatste de reactie. Er kwam een boodschap van het blog : 'Uw reactie zal geplaatst worden na goedkeuring'. Ze is er nooit opgekomen. Blijkbaar zijn mijn wensen voor succes afgekeurd. De oproep naar deelname aan een frisse beweging. Het woord is gevallen : een beweging : 'Merchtem en Marche ' ? Is Joris de Merchtemse Macron ? Ik denk dat hij stiekem daar wat zijn mosterd haalt. De M.M. (Merchtemse Macron) zou er dan wel goed aan doen eens aandachtig de analyses te lezen over de échte Macron. Macron haalde het positieve uit de Franse maatschappij boven. M.M. gaat het negatieve voeden. Spant misnoegden voor zijn kar, gaat niet veel verder dan goed bekkende slogans, stoort zich absoluut niet aan de realiteit van een dossier (ik ben braaf vandaag, ik zeg immers niet dat hij zijn dossiers niet kent). Maar het ergste, en dat had ik absoluut niet van hem verwacht, is dat hij opteert voor de persoonlijke aanval die er niets toe doet, maar die opnieuw zeer goed bekt, ik kan mij voorstellen in het bijzonder aan de toog : "Valck zal het wel zeggen vanuit zijn riante villa mét zwembad in het groen"....Beste lezer, het heeft er niets mee te maken.

Los van de inhoudelijke behandeling van de bezwaarschriften die ik overlaat aan de Gecoro, waar ik WEL respect voor heb en waar ik WEL vertrouwen heb in haar leden en experten, geef ik maar mee dat de insteek voor de opmaak van het RUP Sint-Janstraat drieledig was :

1) ofschoon recent, het bestaande BPA voorzag op de gelijkvloerse verdieping handel. Het is al een hele klus om de detailhandel in het centrum te houden, laat staan dat de functie handel ter hoogte van de Sint Janstraat nog actueel is (een enkele uitzondering niet te na gesproken : Compu-Trade).

2) de problematiek van het overstromingsgevoelig binnengebied : ingevolge regelgeving (van Vlaanderen) rond bepaalde gebieden diende een RUP te worden opgesteld. Dit Rup voldoet volledig aan de eisen van Vlaanderen wat dat betreft. Als we dan toch de persoonlijke toer op gaan : M.M. : u ziet mij vaak in de weer met buurtcheques en op jubilea, maar de vergaderingen met de bevoegde diensten van Vlaanderen waren geen wandeling door het park en U mag, mijnheer M.M. gerust mijn insteek aan de vergadertafel kennen : zoveel mogelijk de bestaande rechten van de eigenaars (wie ze ook moge wezen, en van welke 'kleur' zo ook mogen verdacht worden) vrijwaren. Uiteraard zijn er op die vergaderingen geen journalisten (misschien maar goed ook).

3) Site Staels. In het BPA, dat nu door een RUP zal vervangen worden, was de bestemming nijverheid. De insteek was dat dit geen gewenste bestemming meer is op die plek. De schaal is volledig anders maar de principes zijn dezelfde : ik wenste geen tweede site 'Ginder-Ale'. De site Staels stond ook al jaren leeg. Stel U eens voor mijnheer M.M. dat er een zone eigen (nijverheid) activiteit kwam in de gebouwen. Ik denk dat er dan wel wat andere pamfletten en zwarte vlagjes zouden tevoorschijn komen. Misschien had U dan die beweging voor Uw kar kunnen spannen. U leest het goed industrie, productie was perfect mogelijk op HEEL de site Staels. Kwam daar (ik zeg maar wat) een betoncentrale, een carrosseriebedrijf, een plaatslagerij, een vleesverwerkend bedrijf, noem het op, dan kon dat. In het RUP werd (net als in project Ginder-ALe) geopteerd voor een gemengde bestemming met hoofdzakelijk wonen. Is het hele gebied overigens niet eerder residentieel M.M. ?

Dit waren de uitgangspunten bij het opstellen van dit RUP.

En nu ik toch op dreef ben : Ruimtelijke Ordening is een zeer boeiende materie. Het is zondermeer mijn zwaarste, moeilijkste maar tegelijk ook meest uitdagende bevoegdheid.

Als ik straks geen schepen meer ben en weggeblazen wordt door Merchtem en Marche van M.M. zal ik in het bijzonder fier zijn over de reconversie van de site Ginder-Ale.

Is Merchtem er mooier op geworden ? Dat is subjectief. Evenals de vraag of Vlaanderen er mooier op geworden is. Ruimtelijke Ordening in Vlaanderen : het is een historie apart. Je voelt het bijna als je reist : Ruimtelijke Ordening in Nederland, Duitsland, Frankrijk : het is anders. 

De essentie is dat een algemene visie over Ruimtelijke Ordening meestal wel gedragen wordt : Vrijwaren van de bestaande open ruimtes : Zeker. Maar de mensen moeten ook wonen. Als je de open ruimtes open wil houden wil dat concreet zeggen dat je daar niet gaat bouwen. Waar dan wel bouwen ? 'Verdichten van de kernen' : nog zo'n principe waar iedereen achter staat. Maar concreet wil dat zeggen dat je in die kernen dan in de hoogte moet. Dat je naar typologie meergezinswoningen - appartementen moet.

Goede woonkwaliteit (in het jargon van M.M. : 'geen kottekes') : absoluut voor. Een verordening woonkwaliteit staat overigens op het programma van de Gecoro (de immocratie in het jargon van M.M.). Zo'n verordening schrijven is niet moeilijk. Het voorbereidend werk (doornemen bestaande verordeningen, contact nemen met collega-schepenen om te horen hoe ze in de praktijk werken, welke de pluspunten zijn, welke de minpunten : het is nog zo'n taakje dat niemand ziet en waar geen journalist te bespeuren is) is reeds gedaan. Maar concreet : als we woonkwaliteit gaan uitdrukken in minstens een terras van 6m2, een bering van 4m2, een fietsenstalling van 2m2, 1autostaanplaats / 50 m2 bewoonde oppervlakte.... dat is snel geschreven. Maar zal ik U eens de bouwkost geven van al dat fraais ? En dan heeft M.M. weer een punt : het wonen in Merchtem is onbetaalbaar geworden..... 

En zo kan ik een eind doorgaan. Op mijn zitdag in het gemeentehuis gaat het meestal over Ruimtelijke Ordening. De zeer eerbare principes waarvan ik er daarnet enkele opsomde,zijn dan meestal zelfs niet meer in het achterhoofd te bespeuren, want meneer de schepen het gaat (heel concreet nu) over MIJNEN eigendom. Iedereen vindt de 'koterij' in Vlaanderen lelijk. Maar dat tuinhuis van mij, dat moet toch kunnen, en daar een carport tegen, dat geneert toch niemand, en voor dat tuinhuis wat klinkers om een tafelke buiten te zetten met wat stoelkes om eens nen BBQ te doen. En daar mag daar toch een zonnewering aan dat tuinhuis he meneer de Schepen, wie kan daar nu tegen zijn. Maar om van de keuken proper naar dat terras aan het tuinhuis te gaan, een wegske in klinkers, daar heb ik toch geen vergunning voor nodig zeker ? Al evenmin voor dat stukske voortuin dat met die zelfde klinkers is verhard want 'mijn dochter is 18 geworden en ik heb haar een autoke gekocht'....(het principe van zo min mogelijk te verharden en te werken in waterdoorlaatbare materialen ? vergeten zeker). En als dat tuinhuis met terras zonnewering carport er staat en er is wat over : 'schepen ik heb gehoord dat ge voor een zwembad van 40 m2 geen vergunning vandoen hebt'. Dat heeft die handige verkoper inderdaad goed begrepen. Maar verkopers zijn zelden juristen, en juristen rampzalige verkopers. De randvoorwaarden van deze vrijstelling van vergunning, dat is voor de miereneukers, natuurlijk moet dat kunnen.En uiteraard voor de pompen, de filters en den elentriek van dat zwembad ook nog een kotteke, want het moet droog staan he meneer de schepen.  Voor alle duidelijkheid : die 40 m2 was al lang opgesoupeerd met dat tuinhuis, terras, carport, verharding wagentje dochter... Maar allez, ge gaat toch niet moeilijk doen. Natuurlijk doen we niet moeilijk.
Misschien schrijf ik ooit wel eens een boekje met anekdotes. Zo kwam er iemand op zitdag zoals men in Merchtem zegt 'Met en dazend gat'. Hij deed de deur van mijn bureau toe. Ik heb het liefst zitdag met open deur, ik heb niets te verbergen. Als ze zelf de deur toe doen dan weet ik dat er 'iets' gaat komen. Mijn bezoeker was een fervent tegenstander van appartementen en had dat in de verkiezingen verheven tot zijn thema. Merchtem centrum zou bij voorkeur moeten bestaan uit ééngezinswoningen. Nu had de brave man toch wel een erfenis gedaan. Ik wenste het hem van harte toe. De bezoeker deed zijn tas open en haalde er een papier uit. Heel voorzichtig en bevend lag hij het op mijn bureau. Met trillende vinger wees hij naar de kadastrale legger die hem bij erfenis was toegevallen. En dan komt het : "Schepen, daar zouden appartementen toch moeten kunnen he".  "Jaja, ik weet het, je bent tegen appartementen, dat heb je ruim verkondigt in de verkiezingen, maar ik begrijp U : nu gaat het over Uw eigendom, dat verandert de zaak natuurlijk"....De brave man was opgelucht. Maar het kon ineens  niet zo hoog en zo breed als mogelijk zijn, 'en dat ondergronds parkeren schepen ? , dat is duur ze, is dat echt nodig, ze kunnen hunnen auto daar toch wat verder zetten, daar is altijd plaats..'...Moest ik namen noemen, beste lezer, u vliegt omver. Maar ik houd mij aan een strikte deontologie. En zo was er een bezieler van een vorige beweging (meer dan twaalf jaar geleden) die ook uitpakte tegen verbrusseling, en vond dat Merchtem lelijk werd door al die hoogbouw. Die kocht -weliswaar met een patrimoniumvennootschap, niet in eigen naam want dat zou genant zijn,en allicht ook om nog wat fiscale motieven...(nochthans van een partij die pleegt op te komen voor eerlijke fiscaliteit) - ineens zeven, u leest het goed, zeven appartementen tegelijk.

Persoonlijk, en wees er in de eerste plaats van overtuigd dat deze tekst een louter persoonlijk initatief is, ben ik voorstander van een ernstig debat over ruimtelijke ordening. 

Het is een materie die het verdient om beter bejegent te worden dan met slogans.

Creativiteit is de boodschap. Een idee dat ik al lang verdedig is bijvoorbeeld van de afschuwelijke lintbebouwing toch nog een deugd te maken. Waarom niet van villa's, bungalows, hoevestijl, type jaren 70-80 die nu vaak lang te koop staan geen meergezinswoningen maken. Met wat creativiteit maak je van dergelijke woningen koppelwoningen waar bijvoorbeeld twee gezinnen wonen en de tuin delen in een vorm van medeëigendom : voordeel : de open ruimte wordt niet alleen gevrijwaard, maar een bestaand volume wordt efficiënter gebruikt.

Het is me door sommigen kwalijk genomen dat ik gesteld heb dat de 'tijd van een grondje met een villa'tje of een woning hoevestijl' voorbij is. Kijk, wie dat wil kan dit nog steeds. Er staan er overigens voldoende te koop en relatief bij prijs.

Het punt dat ik wilde maken is echter dat uit de verkoop blijkt dat dat type van wonen niet meer gewenst is zoals dat gewenst was in de jaren 70-80. Dat blijkt overigens ook uit de vergunningsaanvragen. Dat zijn feiten.

Ik eindig waar ik begonnen ben. Die lunch met mijn zeer goede vriend Michiel, 27 is hij. De vraag 'waar ben je dit weekend' is een heel pertinente vraag. Dat kan Rome zijn, Parijs, Lisabon, Madrid, Istanbul, Boedapest, Praag, Berlijn. Woontype : appartement : deur toe en weg. Een grasmachine zou wel het meest ridicule cadeau zijn dat je hem kan geven. En een auto ? 'Wat kan ik daar mee doen ? In de file staan ?' : in de stad kom je heel ver met het openbaar vervoer. Heb door gezondheidsperikelen tijd niet met wagen mogen rijden. Wel ik kwam ook overal en was zeer tevreden van het openbaar vervoer, alleen wat aanpassen voor iemand als ik die nooit het openbaar vervoer gebruikte, ben nog van de generatie 'Mijn auto mijn vrijheid'.  'The inconvenient truth' van de mobiliteit is dat wie zich mordicus met de wagen overal en altijd zal willen blijven verplaatsen heel veel tijd zal moeten hebben en heel veel centen. Ik zie mijn eigen oudste zoon : zo erg haastig is hij niet om zijn rijbewijs te halen. In mijn glorie tijd was het kunst om zo snel mogelijk na de achttiende verjaardag het gegeerde roze briefje te bemachtigen en met een karretje rond te crossen. Nog iets dat impact heeft op mobiliteit is de wereld van de e-commerce. Je hoeft niet altijd dure studies te bestellen om inzichten op te doen. Kijk eens rond. Begin in je eigen huis. Ik huiver bij de herinnering van de eerste dag van de solden. Obligaat moest ik met mijn mama mee naar de 'Nieuwstraat', jawel in Brussel. Want dan waren er 'kloppen' te doen...Voor mij een ellende.

Nu : 'papa kom eens kijken' : op de laptop heeft Maarten, mijn jongste zoon,een winkelmandje gemaakt : 'wat denk je', mits correct overschrijven van de gevens van mijn visa en druk op de knop 'bestelling voltooien', wordt binnen de 24 uur het winkelmandje geleverd. Mobiliteit ? Mijn zoon is niet eens zijn bed uit geweest. Zijn mobiliteit beperkte zich tot hooguit een bezoek aan het toilet en de badkamer. Want rust nodig die eerste dag van de vakantie....

En zo is Ruimtelijke Ordening een materie die je moet koesteren en constant moet aftoetsen aan het actuele, concrete leven.

Mijn excuses voor de lange tekst. Politiek is voor mij nuance, werken in concrete dossiers, maar ook denken en filosoferen over de toekomst. Het is een heerlijke stiel ! Vandaar, M.M. heeft gelijk : denk goed na voor wie je stemt. En als politieker : neem de kiezer aub niet voor een imbeciel, zij / hij verdient nuance, rechtszekerheid