Plaatselijke tam tam ?

Deze tekst stond reeds maandag voor publicatie op deze site. Had publicatie voorgelegd aan onze voorzitter Open VLD. Er werd afgesproken te wachten tot de gemeenteraad van nu maandag.

Door het feit dat 'een en ander' al uitgelekt is en ruim in de media is geweest, publiceer de tekst nu, en niet maandagnacht na de gemeenteraad zoals gepland. Die 'plaatstelijke tam-tam' die is natuurlijk heel snel, Reeds op Peizegemkermis werd ik aangespoken.

Het is nu reeds vier jaar geleden : het jaar 2012. Jaar van ‘de keus’. Deze rubriek werd op deze site zeer gretig gelezen. Dat zie ik op ‘Google analytics’. Heel veel vroeger dan ik dacht ben ik nu toe aan mijn eerste tekstje over ‘de keus’. Die van oktober 2018. Is veraf, er is nog zoveel werk maar toch.

Direct groot nieuws : de man die sinds 1994 de politiek van Merchtem bepaalde, gaat een andere weg op. Ja het gaat over Eddie (wie anders ?). Al enige tijd wist ik dat er andere uitdagingen waren in zijn professionele loopbaan. De combinatie van voltijds gaan voor zijn Arbeidsgeneeskunde en voltijds burgemeester zijn : dat kan hij zeker nog deze legislatuur volhouden, maar 2018 is het eindpunt, wat dat betreft.

Ik kende Eddie helemaal niet toen in 1994 voor het eerst opkwam met de toenmalige ‘CVP’. Mijn hart lag immers in Leuven, bij het Vlaams Rechtsgenootschap en het Huis Der Rechten. Het was om wijlen Jan Van Hove een plezier te doen dat ik op de lijst kwam. Eddie haalde een schitterende score en werd OCMW-voorzitter. Daar ontmoette ik hem als raadlid van het OCMW. ‘Een nieuwe wind’ was niet echt het woord. Eddie bracht een ware orkaan te weeg in het OCMW. Alles, maar dan ook alles veranderde. Met een ongeziene dynamiek ging hij er tegen aan. Een duidelijk plan voor ogen. Wat velen voor onmogelijk hielden realiseerde hij : het prachtige park, de eerste serviceflats (die zijn trouwens volgend jaar afbetaald), de plannen van het nieuwe rustoord.. Ook zaken die weinigen weten veranderde hij : aardappelen bijvoorbeeld. Hij ontdekte dat er gewerkt werd in de rusthuiskeuken met ‘aardappelvlokken’ : weg daarmee : échte aardappelen op het menu, en genoeg kruiden, het eten moest smakelijk zijn…

Vanaf de eerste OCMW-raad klikte het tussen ons. Leeftijdsgenoten, pas afgestudeerd en over verassend veel zaken dezelfde mening. Zonder wat dan ook af te spreken zaten we meestal op dezelfde golflengte. Dat haalde me veel ongenoegen op de hals van het toenmalige CVP-bestuur. Het zou later ook komen tot het feit dat ik als onafhankelijke ging zetelen. Nog steeds herinner ik mij een namiddag in de Champagne. Aan een riviertje dat vloeit naast ‘Champagne Boonen’ hadden we een fles in de rivier gelegd om te koelen. Wars van politiek hadden we het daar over Merchtem. Tot op vandaag zijn de plannen die we toen smeden actueel en voor een groot deel uitgevoerd.

Dit is absoluut geen ‘in memoriam’, ik verwacht nog heel veel van Eddie. Hij is er de man niet naar om plots stil te vallen. Maar, na meer dan twintig jaar zeer actieve politiek begrijp ik zijn beslissing.

Persoonlijk denk ik dat de tijd tussen een idee en de realisatie ervan voor Eddie heel ondragelijk lang is geworden. Uiteraard is dat geen verwijt aan ‘de administratie’, maar zeer in het algemeen :  probeer maar iets op korte termijn te realiseren in dit van honderden decreten zwangere Vlaanderen.

Het zal een rare keus worden. Ella mis ik nu al enorm, Eddie vervangen zal een hele uitdaging zijn. Heel eerlijk : denk niet dat daar iemand nu vandaag klaar voor is. Maar dat hoeft ook niet. Ben er zeker van dat hij deze legislatuur tot een goed einde brengt. De windmolens als laatste verwezenlijking op een indrukwekkend palmares aan realisaties (je komt met een volledige Klakson niet toe om die op te noemen) zie ik helemaal zitten.

Ligt de Lijst van de Burgemeester nu in de touwen ? Dames en heren, collega’s van de oppositie : vergis U niet.  We hebben nog heel wat talenten in voorraad…