Maurits De Block : een naam als een klo(c)k, een man uit een stuk, 1000 % authentiek verlaat ons

Maurits van Block, zo zullen ze hem het best kennen. Werkte jaren samen met Stafke Heyvaert in Asse in het zeer geliefde 'ministerie van financiën'. Wat beide heren verbond was muziek. En daar zijn we. Wat Maurits en mijzelf samenbracht was muziek. Hij kon als geen ander jonge muzikanten  aansporen om muziek te spelen. Een van zijn stelregels was bijvoorbeeld dat elk van zijn kinderen minimaal muziekschool zouden volgen. Heb hem heel graag gezien. Met zijn 'Ford' waar hij zo kon op vloeken (want ook dat kon hij) kwam hij mij thuis ophalen als jong ventje om naar de repetitie te gaan. Toen nog in zaal 'Concordia'. Hij bracht mij ook altijd heelhuids en netjes terug overigens. Niet alleen mij, vele generaties jonge muzikanten. Als persoon maar zeker ook als schepen van cultuur : hoedje af ! Instrumenten zoeken voor iedere beginnende muzikant. Pleiten op het bestuur om toch maar een nieuw instrument aan te kopen voor x of y omdat 'we die zeker niet mogen verliezen want zij / hij kan het'. Maurits was en is voor mij een voorbeeld. Heb er nog niet te veel tam-tam rond gemaakt, maar zit nu zelf in bestuur van Vlamo (overkoepelende organisatie amateurgezelschappen muziek) . Welnu : mensen als Maurits : die hebben op het veld gemaakt dat Vlaanderen talent heeft doen bloeien.

Samen met Maurits ging ik ook in de Politiek. Hij kwam uit een uiterst eerlijk Vlaamse reflex daarin gerold. Ikzelf (dat verhaal is gekend op vraag van 'Lange Van Hove')eerder uit interesse. We hebben samen campagne gevoerd. Ik weet verdomd goed dat enkelen nog nen diner te goed hebben voor het werk dat ze deden voor het zetten van onze borden.
Op een gegeven ogenblik zijn onze wegen politiek uit elkaar gegaan. Nooit heeft hij mij dat echt verweten. Al weet ik dat hij dat heel erg spijtig vond. Maurits, met tranen in de ogen schrijf ik dit. Ik heb je overlijden gisteren vernomen via sms (iets waarvan jij zou gezegd hebben : 'kunde mekandere na ne kie ni bellen'), van voorzitter Concordia. Je blijft voor mij een voorbeeld.

Als schepen van cultuur : wij verliezen een monument.

Als vriend en 'Compagnon de route'  : Ik heb U heel graag gezien.

A Dieu : De God die je zovele malen hebt bezongen.