22 december 1989 : de val van Ceausescu in Roemenië, enkele maanden later start van intense samenwerking Merchtem - Chiheru de Jos

Het jaar 89. Was toen 19, eerste jaar aan universiteit. Een hele wereld ging open. Voor 'mijn generatie' is de omwenteling in het voormalige 'Oostblok' zeker iets dat enorm blijft leven. Met vrienden naar Berlijn, Praag.. De omwenteling mee bekijken en beleven vooral. Het zijn beelden die je niet vergeet. De beelden van net na de val van Ceausescu in Roemenië waren verschrikkelijk : vooral deze uit de weeshuizen. Toestanden waarbij je spontaan zegt : 'we moeten die mensen helpen'.

In Merchtem bleef dat niet bij het inzamelen van wat centen. Een groep van 8 vrienden ging snel na die revolutie met een vrachtwagen vol humanitaire hulp naar het dorpje Chiheru de Jos. Het 'adoptiedorp' van Merchtem. ( Nog deze legislatuur zal er échte verzustering komen met het dorp.)

Het bleef niet bij die éne vrachtwagen. Contacten bleven bestaan. Er ontstond een comité Merchtem-Chiheru.  Na nog enkele vrachtwagens humanitaire hulp, ontstond de idee om er iets blijvends, structureel te gaan doen : bouw nieuw sanitair blok voor de school, studiebeurzen voor kinderen, renteloze leningen voor landbouwers en startende zelfstandigen, een heuse jaarmarkt, speelpleinwerking....

Bij de viering van de 20 jarige samenwerking kon ik samen met een afvaardiging van het college, de gemeenteraadsvoorzitter en Jean-Paul Vanderelst vaststellen dat die samenwerking in het kleine dorpje echt wel het verschil had gemaakt. Meest beklijvend wat mij betreft was het bezoek aan het schooltje. De fierheid van de leerkrachten en leerlingen waarmede zij hun lokalen toonden, hun studiemateriaal, hun kunde. Was eerlijk gezegd erg ontroerd. Door het onderwijs ginds structureel te ondersteunen kregen zovele kinderen een kans om van hun leven iets te maken. Mooi. Toen we vertrokken naar Roemenië hoorde ik van menig kennis en vriend : "Wat gaat ge daar doen", en ja ook : "Past maar goed op Uwe portemonee" . Het werd evenwel een van mijn mooiste reizen. Prachtig land, maar vooral het onthaal, de dankbaarheid van de zovele mensen die we konden ontmoeten. Het werd onvergetelijk. Dat we bij de aankomst op het 'afscheidsdiner' werden getracteerd op Vlaamse muziek was de kers op de taart : Met fierheid had de dj van dienst de cd "Mijn allergrootste successen" van niemand minder dan Eddy Wally opgelegd. Daar sta je dan in een vakantiehuis midden een groot bos in Roemenië, vieren op de tonen van de bekende marktkramer. We hadden er in openlucht een fantastisch diner met de lokale gemeenteraadsleden. Nog nooit heb ik overigens zo'n lekkere stoofpot geproefd.
Andermaal was bewezen dat wat men hier nogal vlot over Roemenen of Roemenië zegt absoluut niet klopt met wat we ginds hebben meegemaakt.

En nu is het viering van 25 jaar samenwerking. Dat starten we alvast met een feest. Zaterdag in onze feestzaal Brussegem. Optredens, Roemeense specialiteiten... Eens iets heel anders en echt een aanrader. Het comité Merchtem-Chiheru kan rekenen op de sympathieke Steltenlopers en KSA voor de organisatie. Beleef het gewoon mee,  Je zal aangenaam verrast zijn