Niets dan lof : voor het orkest, voor de dirigent, voor soliste Svenja Van Driessche en De Boeck.
De dag begon met een lekker ontbijt. Rond 10 uur gingen we naar de repetitie in het gebouw van de Lviv Philharmonic.
Affiche concert in Llviv
Een echte aanrader, zo'n repetitie bijwonen. Tenslotte staat Herman Engels voor een orkest dat hij niet kent en het orkest op zijn beurt kent Herman niet. Wat tegendraads, maar dat siert hem juist, brengt Herman Engels ook altijd werken die niet zo evident zijn. Heus niet uit de 'top 100' van de klassieke muziek. Het is dus studeren, maat per maat. En dat is echt wel 'werkendag' zowel voor de dirigent als voor de muzikanten. Dat zie je. Het is dus niet voor de zoveelste keer de Vivaldi, Beethoven of Bach, nee, het was Ernest Chausson, Maurice Ravel, César Franc en De Boeck.
Na de repetitie gingen Herman Engels en Svenja Van Driessche naar de TV studio voor live-intervieuw. Klassieke concerten : het leeft in Oekraïne echt wel. Ik had de gelegenheid na de repetitie enkele muzikanten te spreken. Ze zagen het als een eer en een uitdaging om 's avonds iets mooi te brengen. Dat ze gedreven waren zag je. Hier en daar nog een maat of vier herhalen, nog een venijnig stukje oefenen...
Het concert dan : al een geluk dat we gereserveerde plaatsen hadden. Het was drummen. Een wachtrij van wel twintig meter vooraleer de deur van het concertgebouw openging. Om een idee te geven : inkom is 100 'Oekrainse dollars', dat is 4 €. Niet veel naar onze normen, maar als je weet dat je daar 20 broden mee koopt, relatief veel.
Klassieke muziek is altijd op zijn best als je het live kan meemaken. Ik gebruik bewust meemaken, misschien nog beter beleven. Luisteren is maar één aspect. Svena Van Driessche was duidelijk in haar sas. Ze speelde haar solopartijen perfect. Show is aan haar niet besteed. Alle aandacht gaat naar haar partij. Ze brengt het sober, integer, zeer intens en authentiek, trouw aan de partituur zoals de componist het schreef. Heel heel mooi.
Fantasie op twee Vlaamse volksliederen van De Boeck viel andermaal heel erg in de smaak. Volgens dirigent en enkele muzikanten die ik sprak een heel mooi maar ook moeilijk en beetje 'venijnig' werk. Je moet goed bij de les blijven anders is de kans groot dat je met heel het orkest door de mand valt. Maar uiteraard was dat niet het geval en kregen we een perfecte uitvoering.
Als bisnummer de onverslijtbare 'Dahomese'. Dit jaar heb ik ze zo'n vijfmaal weten uitvoeren. Telkens is het anders. Dat hangt van zovele dingen af. De versie van dit concert was, wat mij betreft, een van de betere ooit.
Heel hoog tempo, bassen zaten goed, horens perfect, percussie in orde, strijkers zeer genuanceerd met hun piano-forte. 10 op 10 en aplaus vanop de banken. Wat zeg ik, opnieuw staande ovatie van het publiek !
Nadien receptie met afgevaardigde van Ambassade. Een jonge student die toevallig in Lviv was, was door de afgevaardigde van de Ambassade ook uitgenodigd op de receptie. Hij gaf ons een blik op het bruisende uitgangsleven in Lviv...Toevallig heb ik daar geen foto's van. Misschien vanavond ?
De dag begon met een lekker ontbijt. Rond 10 uur gingen we naar de repetitie in het gebouw van de Lviv Philharmonic.
Affiche concert in Llviv
Een echte aanrader, zo'n repetitie bijwonen. Tenslotte staat Herman Engels voor een orkest dat hij niet kent en het orkest op zijn beurt kent Herman niet. Wat tegendraads, maar dat siert hem juist, brengt Herman Engels ook altijd werken die niet zo evident zijn. Heus niet uit de 'top 100' van de klassieke muziek. Het is dus studeren, maat per maat. En dat is echt wel 'werkendag' zowel voor de dirigent als voor de muzikanten. Dat zie je. Het is dus niet voor de zoveelste keer de Vivaldi, Beethoven of Bach, nee, het was Ernest Chausson, Maurice Ravel, César Franc en De Boeck.
Na de repetitie gingen Herman Engels en Svenja Van Driessche naar de TV studio voor live-intervieuw. Klassieke concerten : het leeft in Oekraïne echt wel. Ik had de gelegenheid na de repetitie enkele muzikanten te spreken. Ze zagen het als een eer en een uitdaging om 's avonds iets mooi te brengen. Dat ze gedreven waren zag je. Hier en daar nog een maat of vier herhalen, nog een venijnig stukje oefenen...
Het concert dan : al een geluk dat we gereserveerde plaatsen hadden. Het was drummen. Een wachtrij van wel twintig meter vooraleer de deur van het concertgebouw openging. Om een idee te geven : inkom is 100 'Oekrainse dollars', dat is 4 €. Niet veel naar onze normen, maar als je weet dat je daar 20 broden mee koopt, relatief veel.
Klassieke muziek is altijd op zijn best als je het live kan meemaken. Ik gebruik bewust meemaken, misschien nog beter beleven. Luisteren is maar één aspect. Svena Van Driessche was duidelijk in haar sas. Ze speelde haar solopartijen perfect. Show is aan haar niet besteed. Alle aandacht gaat naar haar partij. Ze brengt het sober, integer, zeer intens en authentiek, trouw aan de partituur zoals de componist het schreef. Heel heel mooi.
Fantasie op twee Vlaamse volksliederen van De Boeck viel andermaal heel erg in de smaak. Volgens dirigent en enkele muzikanten die ik sprak een heel mooi maar ook moeilijk en beetje 'venijnig' werk. Je moet goed bij de les blijven anders is de kans groot dat je met heel het orkest door de mand valt. Maar uiteraard was dat niet het geval en kregen we een perfecte uitvoering.
Als bisnummer de onverslijtbare 'Dahomese'. Dit jaar heb ik ze zo'n vijfmaal weten uitvoeren. Telkens is het anders. Dat hangt van zovele dingen af. De versie van dit concert was, wat mij betreft, een van de betere ooit.
Heel hoog tempo, bassen zaten goed, horens perfect, percussie in orde, strijkers zeer genuanceerd met hun piano-forte. 10 op 10 en aplaus vanop de banken. Wat zeg ik, opnieuw staande ovatie van het publiek !
Nadien receptie met afgevaardigde van Ambassade. Een jonge student die toevallig in Lviv was, was door de afgevaardigde van de Ambassade ook uitgenodigd op de receptie. Hij gaf ons een blik op het bruisende uitgangsleven in Lviv...Toevallig heb ik daar geen foto's van. Misschien vanavond ?