Ik leerde ooit fietsen op veloke waarop mijn vader leerde fietsen, en het fietske bestaat nog : nu leert een achterkleinkind van mijn grootouders er mee rijden
Recyclagepark geopend
het weer hadden we niet mee. Gure wind en koude bij eerste dag van de lente.
Onze meester - friturist stond klaar, onze medewerkers van de dienst milieu stonden klaar voor een gratis drankje. Optreden van band die met instrumenten speelt vervaardigd uit afval. Info-standen over tuinieren, composteren, sorteren...
En het systeem werkte. Er is de laatste weken heel hard gewerkt aan de praktische uitwerking. Belangrijkste wijziging was de afschaffing van het forfait van 5 € voor het betalend gedeelte. Zoals gezegd elders op deze site : het was eigenlijk geen toegangsgeld, want er was in die 5 € 33 kg afval inbegrepen. Maar het komt zo over en als je dan geen 33 kg hebt, betaal je eigenlijk teveel. Maar goed dat is aangepast. Kom je nu met 1 kg of 420 kg, je betaalt evenveel per kg.
De oppositie doet wat smalend over het wegvallen van die 5 €. Ik ben de laatste om me te verschuilen achter de administratie of Haviland. Maar, ik dacht echt dat die 5€ een verplichting was. En ik ben niet de enige. Dat had men ook zo in Opwijk begrepen en ook op onze diensten. Zoals gezegd : er zat daar wel een logica achter : mensen ertoe aanzetten om toch met minstens 33 kg naar betalend gedeelte te laten komen : niet met 'een kiloke sefffens' (zoals men afvalt in een dieet).
En als je van gedacht verandert om te verbeteren (zoals ik ooit nog in mijn leven in de politiek deed) is daar niets mis mee, in tegendeel. Voila, de dames en heren van 'de oppositie' krijgen mijn antwoord al meer dan een week voor de gemeenteraad. Als dat niet gemakkelijk werken is.
Punt waar ik het niet haalde was de groenfractie in het gratis gedeelte krijgen.
Op een vergadering met de medewerkers diverse milieudiensten en Haviland heeft men mij overtuigd. Ten eerste zijn er 4 gratis ophalingen snoeihout. Dit tweemaal in maart en tweemaal in november : de maanden waarin men dit het meest nodig heeft. Gratis. Het enige wat men vraagt is het netjes en ingebonden aan de deur te zetten.
Wat gras betreft : dat kan in de GFT-zak. Niet vergeten : in de zomermaanden wekelijks opgehaald. Bovendien wezen de medewerkers me erop dat heel wat zaken kunnen gedaan worden om deze fractie gewoon te voorkomen : mulching grasmaaier, verhakselen van snoeihout, composteren gras met kalk etc.
Bij het ontwerp van dit recyclagepark heb ik heel veel gelezen over systemen van verwerking en methodes om een recyclagepark uit te baten.
Op een gegeven ogenblik meende ik het meest eerlijke systeem ontdekt te hebben : wegen per fractie. Het is technish perfect mogelijk. Toen ik evenwel naar zo'n park op bezoek ging hoorde ik van de uitbater dat dit inderdaad het meest eerlijke systeem was, maar dat men al vrij vlug door had dat de gebruikers daarom niet altijd even eerlijk zijn. Het werd heel lonend om in de goedkoopste containers zoveel mogelijk duur afval te deponeren. Het resultaat was dat bijna bij iedere container een parkwachter moest staan om te zien of men wel de juiste fractie in de container gooide... en wie betaalt die parkwachters denkt U ? Juist : wij met ze'n allen.
Ik ben ervan overtuigd dat ons systeem het midden is tussen dat super-eerlijk steem met weging per fractie en tarief in verhouding met de kost van de verwerking en een forfait systeem waarbij betaling wordt gevraagd naar gelang men met een wagen, wagen met aanhangwagen of bestelwagen komt.
Je wordt gewogen en je betaalt per kilogram. Bovendien blijft er het toch wel indrukwekkend gratis gedeelte.
Kom en overtuig Uzelf.
Hier is de tekst van mijn toespraak :
"
Geachte Heer Burgemeester,
Collega Schepenen,
Voorzitter van de Gemeenteraad,
Gemeenteraadsleden ,
Geachte aanwezigen,
Allen welkom op het nieuwe recyclagepark van Merchtem.
Gisteren sloot na meer dan dertig jaar dienst het oude ‘containerpark’. Toen dit werd geopend was Merchtem absoluut pionier. Afval sorteren op een containerpark, het was nieuw. Vele gemeenten volgden.
Het past alle medewerkers te bedanken die bijdroegen tot het succes van ons oude containerpark. Jaar na jaar steeg de berg afval die via het containerpark werd afgevoerd.
Het gemeentebestuur besliste een nieuw recyclagepark te bouwen. Iedereen was het erover eens dat er meer capaciteit moest komen en dat er vooral diende gekeken te worden naar meer gebruiksgemak.
De oorspronkelijke plannen tekenden een recyclagepark aansluitend bij het sportcomplex Dooren.
De opportuniteit om de loods ‘Meersman’ te kopen wijzigde die plannen : door het recyclagepark hier in te planten hadden we het enorme voordeel dat al onze technische diensten gecentraliseerd werden.
Afvalophaling en verwerking is één van de kerntaken van de gemeente.
Waar vroeger elke gemeente op zijn eigen manier, aan eigen tarieven dit organiseerde, probeert Merchtem sinds jaren voortrekker te zijn om samen te werken in een groter geheel.
Het heeft niet veel gescheeld of er was een samenwerking voor gans Vlaams-Brabant. De voordelen waren overduidelijk : betere condities voor de verwerkingskost, homogene tarieven en systemen.
Een en ander kon evenwel niet doorgaan. Dit belet niet dat Merchtem blijft ijveren om minstens binnen de intercommunale Haviland te streven naar één systeem van afvalverwerking en ophaling en een zelfde expoloitatie van recyclageparken : eenheid van regelement en tarief voor heel Haviland.
Met dit park geeft Merchtem alvast opnieuw een flinke voorzet. Het concept en de exploitatie zullen zeker de referentie zijn voor de uitbouw van een uniform systeem voor alle gemeenten aangesloten bij Haviland.
Misschien kunnen we zelfs internationaal als voorbeeld dienen.
Sommigen weten dat ik deze nacht nog in Gdansk was. Dit voor een prachtig concert met werk van De Boeck. Onze gids vroeg na zijn klassieke rondleiding : “ zijn er nog vragen of zaken die je nog wil zien ?”. Toen ik vroeg : “awel ja, het containerpark van Gdansk wil ik wel eens bezoeken” kreeg de man ongeveer alle kleuren van de regenboog. “Mijnheer dat hebben we niet. Ergens 100 kilometer verder gooien we alles op een hoop “. Dit maar ter illustratie dat we toch wel heel ver zitten.
Ik bedank eenieder die bijgedragen heeft tot de realisatie van dit recyclagepark. Van de aankoop van de grond tot diegenen die zorgden dat we vandaag kunnen openen : dank U wel.
Al zal een bezoek aan het recyclagepark nooit een plezierig uitstapje zijn, met de hogere capaciteit en gebruiksgemak moeten we er toch voor zorgen dat het ‘leed’ tot een minimum beperkt blijft.
Ik wens dan ook elke gebruiker veel gebruiksgemak toe en hoop dat eenieder zijn weg naar dit park mag vinden en er vooral regelmatig mag terugkeren.
Tot slot evenwel een pleidooi om hier zo min als mogelijk te komen. Ik dacht bij de vele vergaderingen die we hadden over de opening van dit park dikwijls aan een ‘fietske met dikke bandjes’. Hij stond in de schuur bij mijn grootouders. Mijn vader, nonkels en tantes hebben ermee leren fietsen. Nadien kwamen neven en nichten en ikzelf aan de beurt. En onlangs deed het nog eens dienst voor een volgende generatie.
Al een geluk dat dat fietske hier niet is geraakt. Want het heeft drie generaties leren fietsen.
In tijden dat men voor een appel en ei via internet een fietsje kan kopen heeft dat fietsje met dikke banden bijzonder weinig kans om het drie generaties uit te houden.
Spijtig genoeg is er heel veel gericht op een korte levensduur en kijkt men vooral naar de goedkoop.
De keerzijde van dat systeem is de verwerking van al die spullen die we kopen om kort te gebruiken en vervolgens weg te gooien. Dit kost de maatschappij handenvol geld.
We zullen nooit aan afvalverwerking verdienen. Om U een idee te geven : de netto-kost van de verwerking van al ons afval mag geteld worden op 1000.000 € per jaar. Dat is ongeveer evenveel als we uitgeven voor politie.
Afval voorkomen blijft de boodschap. Duurzaam kopen is daar de enige oplossing. Maar we zijn ook realist : als er dan al afval is, moet het op de meest efficiënte wijze opgehaald en verwerkt worden.
Dit recyclagepark is één van de belangrijke schakels van de verwerking.
Ik hoop dan ook dat U allen er veel geniet zal van hebben.
"
Recyclagepark geopend
het weer hadden we niet mee. Gure wind en koude bij eerste dag van de lente.
Onze meester - friturist stond klaar, onze medewerkers van de dienst milieu stonden klaar voor een gratis drankje. Optreden van band die met instrumenten speelt vervaardigd uit afval. Info-standen over tuinieren, composteren, sorteren...
En het systeem werkte. Er is de laatste weken heel hard gewerkt aan de praktische uitwerking. Belangrijkste wijziging was de afschaffing van het forfait van 5 € voor het betalend gedeelte. Zoals gezegd elders op deze site : het was eigenlijk geen toegangsgeld, want er was in die 5 € 33 kg afval inbegrepen. Maar het komt zo over en als je dan geen 33 kg hebt, betaal je eigenlijk teveel. Maar goed dat is aangepast. Kom je nu met 1 kg of 420 kg, je betaalt evenveel per kg.
De oppositie doet wat smalend over het wegvallen van die 5 €. Ik ben de laatste om me te verschuilen achter de administratie of Haviland. Maar, ik dacht echt dat die 5€ een verplichting was. En ik ben niet de enige. Dat had men ook zo in Opwijk begrepen en ook op onze diensten. Zoals gezegd : er zat daar wel een logica achter : mensen ertoe aanzetten om toch met minstens 33 kg naar betalend gedeelte te laten komen : niet met 'een kiloke sefffens' (zoals men afvalt in een dieet).
En als je van gedacht verandert om te verbeteren (zoals ik ooit nog in mijn leven in de politiek deed) is daar niets mis mee, in tegendeel. Voila, de dames en heren van 'de oppositie' krijgen mijn antwoord al meer dan een week voor de gemeenteraad. Als dat niet gemakkelijk werken is.
Punt waar ik het niet haalde was de groenfractie in het gratis gedeelte krijgen.
Op een vergadering met de medewerkers diverse milieudiensten en Haviland heeft men mij overtuigd. Ten eerste zijn er 4 gratis ophalingen snoeihout. Dit tweemaal in maart en tweemaal in november : de maanden waarin men dit het meest nodig heeft. Gratis. Het enige wat men vraagt is het netjes en ingebonden aan de deur te zetten.
Wat gras betreft : dat kan in de GFT-zak. Niet vergeten : in de zomermaanden wekelijks opgehaald. Bovendien wezen de medewerkers me erop dat heel wat zaken kunnen gedaan worden om deze fractie gewoon te voorkomen : mulching grasmaaier, verhakselen van snoeihout, composteren gras met kalk etc.
Bij het ontwerp van dit recyclagepark heb ik heel veel gelezen over systemen van verwerking en methodes om een recyclagepark uit te baten.
Op een gegeven ogenblik meende ik het meest eerlijke systeem ontdekt te hebben : wegen per fractie. Het is technish perfect mogelijk. Toen ik evenwel naar zo'n park op bezoek ging hoorde ik van de uitbater dat dit inderdaad het meest eerlijke systeem was, maar dat men al vrij vlug door had dat de gebruikers daarom niet altijd even eerlijk zijn. Het werd heel lonend om in de goedkoopste containers zoveel mogelijk duur afval te deponeren. Het resultaat was dat bijna bij iedere container een parkwachter moest staan om te zien of men wel de juiste fractie in de container gooide... en wie betaalt die parkwachters denkt U ? Juist : wij met ze'n allen.
Ik ben ervan overtuigd dat ons systeem het midden is tussen dat super-eerlijk steem met weging per fractie en tarief in verhouding met de kost van de verwerking en een forfait systeem waarbij betaling wordt gevraagd naar gelang men met een wagen, wagen met aanhangwagen of bestelwagen komt.
Je wordt gewogen en je betaalt per kilogram. Bovendien blijft er het toch wel indrukwekkend gratis gedeelte.
Kom en overtuig Uzelf.
Hier is de tekst van mijn toespraak :
"
Geachte Heer Burgemeester,
Collega Schepenen,
Voorzitter van de Gemeenteraad,
Gemeenteraadsleden ,
Geachte aanwezigen,
Allen welkom op het nieuwe recyclagepark van Merchtem.
Gisteren sloot na meer dan dertig jaar dienst het oude ‘containerpark’. Toen dit werd geopend was Merchtem absoluut pionier. Afval sorteren op een containerpark, het was nieuw. Vele gemeenten volgden.
Het past alle medewerkers te bedanken die bijdroegen tot het succes van ons oude containerpark. Jaar na jaar steeg de berg afval die via het containerpark werd afgevoerd.
Het gemeentebestuur besliste een nieuw recyclagepark te bouwen. Iedereen was het erover eens dat er meer capaciteit moest komen en dat er vooral diende gekeken te worden naar meer gebruiksgemak.
De oorspronkelijke plannen tekenden een recyclagepark aansluitend bij het sportcomplex Dooren.
De opportuniteit om de loods ‘Meersman’ te kopen wijzigde die plannen : door het recyclagepark hier in te planten hadden we het enorme voordeel dat al onze technische diensten gecentraliseerd werden.
Afvalophaling en verwerking is één van de kerntaken van de gemeente.
Waar vroeger elke gemeente op zijn eigen manier, aan eigen tarieven dit organiseerde, probeert Merchtem sinds jaren voortrekker te zijn om samen te werken in een groter geheel.
Het heeft niet veel gescheeld of er was een samenwerking voor gans Vlaams-Brabant. De voordelen waren overduidelijk : betere condities voor de verwerkingskost, homogene tarieven en systemen.
Een en ander kon evenwel niet doorgaan. Dit belet niet dat Merchtem blijft ijveren om minstens binnen de intercommunale Haviland te streven naar één systeem van afvalverwerking en ophaling en een zelfde expoloitatie van recyclageparken : eenheid van regelement en tarief voor heel Haviland.
Met dit park geeft Merchtem alvast opnieuw een flinke voorzet. Het concept en de exploitatie zullen zeker de referentie zijn voor de uitbouw van een uniform systeem voor alle gemeenten aangesloten bij Haviland.
Misschien kunnen we zelfs internationaal als voorbeeld dienen.
Sommigen weten dat ik deze nacht nog in Gdansk was. Dit voor een prachtig concert met werk van De Boeck. Onze gids vroeg na zijn klassieke rondleiding : “ zijn er nog vragen of zaken die je nog wil zien ?”. Toen ik vroeg : “awel ja, het containerpark van Gdansk wil ik wel eens bezoeken” kreeg de man ongeveer alle kleuren van de regenboog. “Mijnheer dat hebben we niet. Ergens 100 kilometer verder gooien we alles op een hoop “. Dit maar ter illustratie dat we toch wel heel ver zitten.
Ik bedank eenieder die bijgedragen heeft tot de realisatie van dit recyclagepark. Van de aankoop van de grond tot diegenen die zorgden dat we vandaag kunnen openen : dank U wel.
Al zal een bezoek aan het recyclagepark nooit een plezierig uitstapje zijn, met de hogere capaciteit en gebruiksgemak moeten we er toch voor zorgen dat het ‘leed’ tot een minimum beperkt blijft.
Ik wens dan ook elke gebruiker veel gebruiksgemak toe en hoop dat eenieder zijn weg naar dit park mag vinden en er vooral regelmatig mag terugkeren.
Tot slot evenwel een pleidooi om hier zo min als mogelijk te komen. Ik dacht bij de vele vergaderingen die we hadden over de opening van dit park dikwijls aan een ‘fietske met dikke bandjes’. Hij stond in de schuur bij mijn grootouders. Mijn vader, nonkels en tantes hebben ermee leren fietsen. Nadien kwamen neven en nichten en ikzelf aan de beurt. En onlangs deed het nog eens dienst voor een volgende generatie.
Al een geluk dat dat fietske hier niet is geraakt. Want het heeft drie generaties leren fietsen.
In tijden dat men voor een appel en ei via internet een fietsje kan kopen heeft dat fietsje met dikke banden bijzonder weinig kans om het drie generaties uit te houden.
Spijtig genoeg is er heel veel gericht op een korte levensduur en kijkt men vooral naar de goedkoop.
De keerzijde van dat systeem is de verwerking van al die spullen die we kopen om kort te gebruiken en vervolgens weg te gooien. Dit kost de maatschappij handenvol geld.
We zullen nooit aan afvalverwerking verdienen. Om U een idee te geven : de netto-kost van de verwerking van al ons afval mag geteld worden op 1000.000 € per jaar. Dat is ongeveer evenveel als we uitgeven voor politie.
Afval voorkomen blijft de boodschap. Duurzaam kopen is daar de enige oplossing. Maar we zijn ook realist : als er dan al afval is, moet het op de meest efficiënte wijze opgehaald en verwerkt worden.
Dit recyclagepark is één van de belangrijke schakels van de verwerking.
Ik hoop dan ook dat U allen er veel geniet zal van hebben.
"